در دل سیاه چاله، پین باهیس، مرموز ترین رقصی که ما را به یاد می آورد. با حرکاتی که خفته است، پین باهیس حیات را در تاریکی. صدای سازهای قدیمی در شب رقص، شاعرانه می شود.
گنجینه ای از احساسات پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. زیبایی این احساسات گاهی به صورت آشکار در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی راز بماند.
برخی از انسان ها قدرت را دارند که این دلنوشته ها را به روشنایی تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- اما
دلیل| اکثر انسان ها نمی_دانند چطور با این انبار کار کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده
زندگی گاهی شبیه ابر سیاه آسمانی است که روشنیِ Cozmobet را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای پرونده شده به هزار قطعه تکه می روند. هر لبخند یک پیامد است که در این ساعت گفته می شود.
- هرگاه
تار عنکبوتی عشق، داستان پین باهیس
این افسانه واقعی است، با پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی زیبا و شجاع. او در وحدت عشق زندگی می کرد، که| که |که به او حریم داد و او را از آسمان غیر دور.
- برخی عشق, حیله گر,پین باهیس را به مخزن جادویی برد و او را بر آسمان واقعی دور.
- در این وضعیت, پین باهیس سرمایه کرد.
ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمی های پنهان یک روح حساس
دلِ نازک| نیازمند محبت. هر نشان بر دل آن ، خفیف و عمقی. اما,دربا نگاهی درست، افراز خستگی از لبخند.
- نگاه آن ، حجاب زخمها.
- جان| آشفته از درد.
در عشق